Elif Yonat Toğay (UAA’87)

Çocuk edebiyatına bir yazar daha geliyor

2016 yılı Tudem Edebiyat Ödülleri’nde üçüncülük ödülü alan yazar Elif Yonat Toğay’a soruyoruz.

Edebiyata ilginiz lise yıllarında mı başladı?

İlgim okuma yazma öğrenmemle başladı diyebiliriz. Okudum. Okudukça yazdım. Günlük, anı, mektup, deneme... Hatta sevgili edebiyat öğretmenim Leman (Dinçer) Hanım, yazdığım bazı kompozisyonları hâlâ hatırladığını söyleyerek geçenlerde çok şaşırttı beni. 

Yazarlığa geçişiniz nasıl oldu?

Üniversite yıllarımda, İngilizceden dilimize roman çevirileri yaptım ki bu çeviriler, yazma isteğimi oldukça tatmin etti. Kendim yaratmasam da, daktilomun başına oturup birilerinin okuyacağı bir şeylere dokunmak müthiş bir histi. Sonrasında, yoğun çalışma hayatı nedeniyle, elbette okumayı değil ama yazmayı uzunca bir süre rölantiye almak zorunda kaldım. Son yıllarda, çalışma tempom hafifleyince, daha ciddi anlamda yazmak istediğime karar verdim ve yaratıcı yazarlık dersleri aldım, atölyelere katıldım. Atölyelerle birlikte, öyküye başladım. Öykülerim, edebiyat dergilerinde yayınlanırken, bir yandan da kitap dosyası hazırlığı yaptım. Ve ilk kitabım, ‘Herkes Gibi Herkes Kadar’ 2015 Kasım ayında okurla buluştu. Bu arada, öykülerim, Adnan Yücel (2015) Öykü Yarışmasında üçüncülük, Antalya Konyaaltı Belediyesi Kadın Öyküleri (2015) yarışmasında ikincilik ödüllerini aldı, Yaşar Kemal (2016), Madenci Edebiyatı (2014) ve Nöroloji Öyküleri (2014) yarışmalarında da yayımlanmaya değer eserler arasına seçildi.

Son ödülünüz çocuk edebiyatı alanında... Bu alana nasıl geçtiniz?

Ben yetişkinler için yazarken, sevgili arkadaşım yazar Tülin Kozikoğlu, kalemimin çocuk edebiyatına uygun olduğu konusunda çok ısrarcıydı. Sonunda, onun ısrarlarına daha fazla karşı koyamadım ve denedim. İyi ki denemişim. Böylece “Atıştırmalık Öyküler” adlı dosyamla Tudem Edebiyat Ödülleri (2016) yarışmasında üçüncülük ödülünü aldım. Çocuk edebiyatına bu kurumsal ve önemli ödülle girdiğim için mutluyum. Artık çocuklar için de yazmak istiyorum ve galiba çocuk edebiyatını daha çok seviyorum.